Ukraina thotë se ka bërë përfitime të konsiderueshme në zmbrapsjen e trupave ruse, duke rimarrë më shumë se 3,000 km katrorë territor në ditët e fundit.

Aftësia e Ukrainës për të befasuar është bërë një shenjë dalluese e kësaj lufte: nga tërheqja ruse nga Kievi, te sulmet e fundit në Krime. Tani një tjetër surprizë po ndodh në lindje të vendit.

Deri më tani, ishte Rusia që bënte shumicën e përparimeve këtu, megjithëse një çështje e ngadaltë dhe e rëndë që po rezultoi e kushtueshme për ushtrinë e saj. Tani është Ukraina që po fiton, duke rikthyer mijëra kilometra katrorë territor në vetëm disa ditë.

Fitimet më të mëdha për Ukrainën kanë qenë në lindje rreth qytetit të Kharkiv. Raporti i fundit i inteligjencës së mbrojtjes në Mbretërinë e Bashkuar thotë se Ukraina tani ka çliruar një zonë dy herë më të madhe se Londra, megjithëse është e vështirë të përcaktohet niveli i përparimeve dhe lufta e vazhdueshme me gazetarët e mbajtur shumë larg vijës së frontit.

Ukraina thotë se ka pushtuar qytetet me rëndësi strategjike, Izyum dhe Kupiansk, qendra ushtarake të përdorura nga Rusia për të rifurnizuar forcat e saj në Donbas. Vetëm këto humbje do të ishin një goditje e madhe për ushtrinë ruse.

Surpriza ka qenë çelësi i përparimeve të Ukrainës. Kjo dhe përdorimi inteligjent i armëve perëndimore, duke përfshirë raketat e shumta me rreze të gjatë veprimi të SHBA-së dhe Britanisë së Madhe, të përdorura për të shkatërruar linjat ruse të furnizimit, deponitë e municioneve dhe postet komanduese. Javën e kaluar, Sekretari amerikan i Mbrojtjes Lloyd Austin tha se artileria me rreze të gjatë kishte goditur më shumë se 400 objektiva kyç gjatë periudhës së verës.

Përpara ardhjes së këtyre armëve, Rusia kishte gjithmonë një avantazh numerik për sa i përket artilerisë. Por tani, tabelat duket se janë kthyer: Zyrtarët e inteligjencës amerikane pretendojnë se Rusia duhet të kërkojë ndihmën e Koresë së Veriut për t’i rifurnizuar ato me miliona predha artilerie, duke sugjeruar se rezervat e tyre janë varfëruar seriozisht në gjashtë muajt e luftimeve.

Ky ndikim i atyre armëve perëndimore, i kombinuar me vendosmërinë e Ukrainës për të rikthyer territorin, i ka detyruar forcat ruse dhe përfaqësuesit e tyre në atë që duket si një tërheqje kaotike. Imazhet në mediat sociale tregojnë tanke, automjete të blinduara, armë dhe municione të lëna pas me nxitim dhe të braktisur.

Është interesante se përparimi në lindje ka qenë shumë më i shpejtë se ofensiva e mirëpublikuar e ukrainasve në jug drejt qytetit të Khersonit. Ukraina e kishte telegrafuar atë ofensivë shumë kohë përpara se të fillonte, ndërkohë që heshti për planet e saj për lindjen. E gjitha tani duket se ka qenë pjesë e planit të saj: nëse jo një devijim, atëherë një ekran për të fshehur atë që po përgatitej në lindje.

Është e qartë se Rusia ka gabuar me sukses. Gjatë muajve të fundit, Rusia ka ridislokuar forcat nga lindja për të forcuar mbrojtjen e saj në jug. Të dy frontet tani janë të pambrojtura.

Por Ukraina e ka më të vështirë të fitojë në jug, ku janë më të ekspozuar, duke u detyruar të luftojnë në fshatra kryesisht të hapura. Një ushtri që përparon ka nevojë për më shumë trupa dhe fuqi zjarri për të kapërcyer një ushtri të mbrojtur.

Rreziku për Ukrainën tani mund të jetë i ngjashëm me atë me të cilin u përball Rusia në fazat e hershme të luftës. Përpjekja për të avancuar në fronte të shumta mund të jetë e kushtueshme, në aspektin e municioneve, pajisjeve dhe trupave. Sa më të mëdha të jenë fitimet, aq më të gjata janë linjat e furnizimit, të cilat më pas mund të synohen nga një mbrojtës. Ekziston gjithashtu rreziku që ato forca që kanë përparuar më tej, duke krijuar një fryrje në vijën mbrojtëse, mund të rrethohen.

Pavarësisht optimizmit, ministri ukrainas i Mbrojtjes Oleksii Reznikov ka paralajmëruar se forcat e Ukrainës në lindje mund të jenë tani më të prekshme ndaj një kundërsulmi rus. Marrja e territorit nuk mjafton. Një ushtri gjithashtu duhet të mbajë tokën. Kjo mund të jetë më e lehtë nëse popullsia lokale është pas jush.

Ofensiva e dyfishtë e Ukrainës është ende e rrezikshme. Mund të pësojë lehtësisht pengesa. Por kjo është shumë më tepër sesa thjesht rimarrja e tokës edhe nëse ky është qëllimi përfundimtar.

Ukraina po i dërgon një sinjal botës se me të vërtetë beson se mund ta fitojë këtë luftë. Ajo tashmë po i përdor këto përfitime për të apeluar për më shumë armë perëndimore. Dhe ofensiva vjen në një kohë kritike, pak para dimrit kur do të jetë më e vështirë të luftosh dhe vullneti i perëndimit do të testohet. Lufta është larg përfundimit. Por Ukraina po i tregon edhe një herë botës aftësinë e saj për të befasuar dhe për të kapërcyer shanset.

 

*TiboNews