Ata kanë duruar beteja intensive, sulme brutale ajrore dhe humbje të paimagjinueshme, por këtë fundjavë shumë ukrainas do të përpiqen të festojnë një nga festat e tyre më të rëndësishme të vitit: Pashkët ortodokse.

Tradicionalisht një kohë reflektimi dhe rilindjeje, kjo e diel do të shënojë gjithashtu saktësisht dy muaj që kur vendi u fut në një luftë shkatërruese pasi forcat ruse pushtuan më 24 shkurt.

Në fjalimin e tij të natës të shtunën, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky foli për rëndësinë e datës. “Sot ishte e shtuna e shenjtë për të krishterët e ritit lindor. Dita midis Kryqëzimit dhe Ringjalljes. Duket se Rusia ka ngecur në një ditë të tillë,” tha ai.

“Në ditën kur vdekja triumfon dhe Zoti supozohet të jetë zhdukur. Por do të ketë një Ringjallje. Jeta do ta mposhtë vdekjen. E vërteta do të mposhtë çdo gënjeshtër. Dhe e keqja do të ndëshkohet”, shtoi Zelensky.

Ndërsa luftimet përshkallëzohen në jug dhe në lindje, shumë në Ukrainë po mbështeten në besimin e tyre në kërkim të ngushëllimit, ndërsa të tjerë po zgjedhin të udhëtojnë në shtëpi nga Polonia fqinje për të qenë mes njerëzve të dashur për përkujtimet e Pashkëve.

“Unë kurrë nuk kam qenë kaq e lumtur në jetën time. Kur më në fund pashë burrin tim përsëri, në natën time të parë këtu, u ndjeva sikur kjo ishte një ëndërr,” thotë Anna-Mariia Nykyforchyn, 25 vjeç, nga Lviv, një perëndimore.

Nëntë muajsh shtatzënë kur shpërtheu lufta, Nykyforchyn ishte një nga më shumë se pesë milionë që kanë bërë thirrjen e vështirë për t’u larguar. Ajo u kthye dy ditë më parë me vogëlushen e saj Marharyta.

“Për mua, ishte jashtëzakonisht e rëndësishme të kthehesha në shtëpi para Pashkëve,” thotë ajo, përpara se të ndante gëzimin e saj për mundësinë që gjyshërit e çiftit të takonin shtesën e re në familje. “Unë me të vërtetë doja që ne të ishim bashkë. Është një rreze e tillë shprese që gjithçka do të jetë në rregull.”

E vendosur në divanin e apartamentit të saj në qendër të Lvivit, Nykyforchyn hedh një vështrim nga bashkëshorti i saj 27-vjeçar Nazar, vëmendja e të cilit është fiksuar fort tek vajza e vogël e mitur që dremitë në prehrin e tij.

“Kam pasur një përvojë shumë të vështirë të qëndrimit në Poloni si fizikisht, për shkak të foshnjës dhe mendërisht. Ishte më se e vështirë, e padurueshme,” thotë ajo.

“U zhvendosa në pasiguri: në njerëz të çuditshëm, në një shtëpi të huajsh, në një qytet ku nuk kam qenë kurrë më parë, në një vend me një gjuhë që nuk e flas rrjedhshëm. Kuptova që do të më duhej të lindja në një klinikë ku askush nuk më njeh dhe ku nuk kam bërë asnjë marrëveshje. Nuk e dija se si do të ishte. Por mendimi kryesor që më mbajti në këmbë ishte që fëmija im të lindte në kushte të sigurta”, thotë Nykyforchyn.

I vetëdijshëm për numrin e viktimave të gruas së tij, Nazari thërret: “Ajo nuk është thjesht një grua, ajo është një heroinë, po të isha në këpucët e saj nuk do të isha në gjendje…”

Ndërsa babai krenar është qartësisht i kënaqur që është ribashkuar me gruan dhe vajzën e tij, kjo familje e re është disa nga më me fat. Jo të gjithë do të kenë të njëjtin shans për t’u ribashkuar me të dashurit.

Qeveria ukrainase njoftoi shtetrrethim të ri për fundjavën e Pashkëve, mes paralajmërimeve nga autoritetet për potencialin e rritjes së aktivitetit ushtarak rus gjatë festimeve të festave. Dhe në fillim të kësaj jave, zyrtarët në rajonet e Luhansk dhe Sumy u kërkuan banorëve të merrnin pjesë në shërbimet virtuale, duke përmendur “provokimet” e mundshme ruse, duke vënë në dukje se shumë kisha janë shkatërruar në pushtim.

Pavarësisht shqetësimeve, banorët në Lviv zbritën në kishat në qytet për bekime mbrojtjeje dhe lutje të shtunën. Në Kishën e Ndërmjetësimit të Virgjëreshës së Bekuar, besimtarët injoruan thirrjet për të qëndruar në shtëpi dhe në vend të kësaj u ranë në radhë me shporta të dekoruara me ushqime, gati për t’u bekuar me Ujë të Shenjtë nga priftërinjtë e famullisë.

*Përkthyer dhe përshtatur nga TiboNews