Nëse zgjedhjet e fundit lokale të Italisë ishin një provë për kombin, zgjedhjet e vitit të ardhshëm mund të jenë akoma më sprovuese, pasi qytetarët mund të vendosin të zhvendosin frymën politike djathtas.

Kjo për shkak të suksesit të partisë Fratelli d’Italia të Giorgia Melonit. Ajo është shfaqur si forca kryesore opozitare e Italisë dhe ka udhëhequr një koalicion të krahut të djathtë që gëzoi një numër të madh votuesish në zgjedhjet lokale.

Me zgjedhjet e përgjithshme që priten vitin e ardhshëm dhe Fratelli d’Italia që kryesojnë sondazhet, perspektiva që Meloni të jetë kryeministrja e ardhshme e Italisë mund të rezultojë reale.

Por kush është Giorgia Meloni dhe çfarë përfaqëson ajo?

Giorgia Meloni, 45 vjeçe lindi dhe u rrit në kryeqytetin e Italisë, Romë. Origjina e partisë së saj qëndron në Lëvizjen Sociale Italiane tashmë të zhdukur (Movimento Sociale Italiano), e cila rindërtoi Partinë e mundur Fashiste nga rrënojat e saj në fund të Luftës së Dytë Botërore dhe e transformoi atë në një forcë nacionaliste më të moderuar.

Lëvizja Sociale Italiane u bashkëthemelua nga Giorgio Almirante, i cili ka qenë një bashkëpunëtor dhe organizator aktiv i Republikës Sociale Italiane, një shtet-kukull nazist gjatë luftës.

Platforma aktuale e Melonit është ndërtuar mbi një model nacional-konservator, sovranist. Ajo kundërshton emigracionin masiv dhe “islamizimin” e Italisë dhe Evropës, bën thirrje për ligj dhe rend më të fortë dhe lehtësim të burokracisë famëkeqe ‘Kafkaesque’ të Italisë.

Krahas Salvinit, ajo është konsideruar shpesh si një nga euroskeptiket e para dhe kryesore të vendit, si rezultat i kritikave të saj ndaj euros dhe “burokratëve të Brukselit”.

Vetë euroskepticizmi përshkruhet në mënyrë tipike si një fenomen i kohëve të fundit në Itali, që i atribuohet zhvillimeve politike pas Traktatit të Mastrihtit të vitit 1992 – veçanërisht krizës së Eurozonës dhe refugjatëve të dekadës së kaluar. Megjithatë, ajo në fakt gjurmon një histori shumë më të vjetër në vend, me ndjenjat anti-evropiane që janë gjallë që nga vitet 1950.

Pohimi i fundit i Melonit se “Evropa ka nevojë për një shpirt” ka një paralele të habitshme me titullin e një reviste të ekstremit të djathtë nga viti 1957, e cila e quajti Tregun e Përbashkët “Evropa pa shpirt”.

Edhe më e papritur, euroskeptikët kryesorë të Italisë ishin komunistët – të kundërtën polare të Melonit, të cilët megjithatë ndanin shqetësime të ngjashme proteksioniste.

Megjithë kritikat e saj kundër BE-së, Meloni mbetet e palëkundur në kundërshtimin e saj ndaj një “Italexit” hipotetik dhe ka hedhur poshtë pretendimet se ajo është “anti-evropiane”.

Për çështjet sociale, Meloni është shumë tradicionale dhe kundërshton abortin, eutanazinë dhe martesën e të njëjtit seks.

Çfarë mendojnë italianët për Giorgia Melonin?

Reputacioni i Melonit si një politikane koherente dhe e bindur e ka bërë atë të njohur me një segment të madh të votuesve italianë, duke u renditur si një nga udhëheqësit më të besuar të Italisë.

Megjithatë, shumë të tjerë nuk e ndajnë një ndjenjë të tillë dhe më tepër e shohin bagazhin e saj politik të ekstremit të djathtë si shqetësues.

Për shumë në komunitetin homoseksual, perspektiva e Melonit në krye është shqetësuese, për shkak të historisë së saj mbi të drejtat e LGBTIQ+.

“E djathta italiane është në përputhje me propagandën e mbështetur nga të gjitha forcat sovraniste të Evropës, të cilat synojnë të kufizojnë të drejtat, liritë dhe vetëvendosjen e grave dhe njerëzve LGBTIQ+”, thotë Gianmarco Capogna, një aktivist dhe zëdhënës i organizatës Possibile LGBTQI+.

*Tibo News