Një grevë mbarëkombëtare po zhvillohet në Francë në përgjigje të planeve të qeverisë së presidentit Emmanuel Macron për të reformuar sistemin e pensioneve dhe për të rritur moshën e daljes në pension.

Grevat mund të vazhdojnë përtej 19 janarit pasi sindikata më e madhe e Francës e ka përshkruar të enjten si vetëm një pikënisje.

Grevat kanë ndodhur edhe në Britani. Infermierët hynë në grevë në Angli në dhjetor 2022 për herë të parë në 106 vjet. Punëtorët e hekurudhave kanë qenë në grevë javët e fundit dhe mësuesit dhe punonjësit e shëndetësisë po planifikojnë të bëjnë grevë në shkurt.

Grevat janë një pjesë e rëndësishme e kulturës së jetës së punës në Evropë. Njerëzit në disa vende anëtare të BE-së, përfshirë Spanjën dhe Gjermaninë, dolën në grevë së fundmi, duke kërkuar kryesisht paga dhe kushte më të mira pune.

Por cilat vende kanë më shumë greva në Evropë? A është veprimi industrial më i zakonshëm në disa vende se të tjerët? Si ka ndryshuar numri i ditëve të punës të humbura nga grevat gjatë dekadave të fundit?

Veprimi industrial zakonisht matet me “ditët pa punë” ose “ditët e humbura të punës” për shkak të grevave ose bllokimeve. Numri i ditëve të papunuara për shkak të një veprimi të tillë ndryshon shumë nga viti në vit. Kështu, tendencat me kalimin e kohës janë më domethënëse sesa krahasimet e thjeshta të të dhënave vjetore.

Sipas një grupi të dhënash të përgatitur nga Instituti Evropian i Sindikatave (ETUI), vendet që janë në grevë më së shumti kanë parë ndryshime të lehta në renditje gjatë 20 viteve të fundit. Midis 2000 dhe 2009, mesatarja vjetore e ditëve pa punë për shkak të grevave për 1000 punonjës ishte më e larta në Spanjë, ku humbën mesatarisht 153 ditë pune. Kjo u pasua nga Franca me 127 ditë.

Danimarka (105 ditë) u rendit e treta me një mesatare vjetore prej më shumë se 100 ditë pune të humbura. Belgjika dhe Finlanda pasuan me nga 70 ditë secila.

Në Britani, vetëm 28 ditë pune në vit humbën mesatarisht në vitet 2000-2009 për shkak të grevave. Në Gjermani ishte vetëm 13 ditë, ndërsa tetë ditë në Holandë. Disa vende si Zvicra dhe Polonia panë më pak se 10 ditë të humbura.

Midis 2010 dhe 2019, Qipro humbi shumicën e ditëve të punës për shkak të grevave me një mesatare vjetore prej 275 ditësh. Franca e pasoi shtetin ishull në këtë periudhë kohore me 128 ditë të humbura.

Të gjitha vendet e tjera për të cilat disponoheshin të dhëna, panë më pak se 100 ditë që nuk funksionuan për shkak të grevave. Më shumë se 15 vende kishin më pak se 20 ditë të humbura në këtë periudhë, me 18 ditë në Britani dhe 17 ditë në Gjermani.

Periudha 2020-2021 ofron të dhëna vetëm për dy vite, pa të dhëna për disa vende. Franca (79 ditë) kishte ditët mesatare vjetore të humbura më të larta për shkak të grevave, e ndjekur nga Belgjika (57 ditë), Norvegjia (50 ditë) dhe Danimarka dhe Finlanda (49 ditë secila).

Duke parë dy dekadat e fundit, të dhënat e ETUI tregojnë se si numri i ditëve pa punë për shkak të grevave ndryshonte në Francë, Gjermani, Britani dhe Spanjë nga viti në vit.

Në Francë, ditët e humbura për 1000 punonjës arritën një mesatare vjetore prej 364 ditësh në vitin 2010. Spanja pa një numër dukshëm të madh ditësh të humbura në fillim të viteve 2000, me 295 ditë në 2000, 365 ditë në 2002 dhe 304 ditë në 2004.

Britania dhe Gjermania kishin relativisht më pak ditë të humbura në krahasim me Francën dhe Spanjën në dy dekadat e fundit. Numri më i madh i ditëve të humbura në një vit ishte 57 ditë në të dy vendet në këtë periudhë.

Në vitin 2020 ose vitin e fundit të disponueshëm, shkalla e mbulimit të marrëveshjeve kolektive ishte më e lartë se 90 për qind në pesë vende anëtare të BE-së. Italia (99 përqind) renditet e para, e ndjekur nga Franca dhe Austria (të dyja 98 përqind). Kjo shifër ishte 52 për qind në Gjermani dhe 27 për qind në Britani.

Turqia dhe Lituania (të dyja 7 për qind) kanë normat më të ulëta të mbulimit të marrëveshjeve kolektive në Evropë.

Linku i plotë këtu.

*Tibo News